Ν. Παπαδημητρόπουλος, Α. Μετάνοιας, Π. Βαμβακά, Γ. Πασχαλίδης, Π. Κοτσίκης, Μ. Κριτσινιώτη, Ε. Ροδίτη, Α. Βώττα, Γ. Παπαγεωργίου, Ε. Μούκα, Ε. Γκίκα, Α. Νέζης, Δ. Γαβριήλ, Β. Μπέσης, Ε. Κροντηράς, Κ. Διλές, Ε.A. Παυλάτου
«Ψηφιακό Εκπαιδευτικό Υλικό και Ηλεκτρονική Μάθηση 2.0» (2016), 26-27 Μαρτίου, Κόρινθος (ομιλία)
Ορισμένες έρευνες έχουν δείξει μικρά οφέλη από την εφαρμογή των ΤΠΕ η οποία αποδίδεται στο γεγονός ότι τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από τη χρήση τους ανταγωνίζονται τα μειονεκτήματα από τον παραγκωνισμό άλλων αποτελεσματικών παραδοσιακών πρακτικών. Μάλιστα, όταν παραγνωρίζονται οι γνωστικοί περιορισμοί των μαθητών και οι βασικές αρχές σχεδίασης πολυμέσων τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ακόμα και αρνητικά. Μια παραδοσιακή πρακτική στο μάθημα της Χημείας είναι και η εργαστηριακή διδασκαλία. Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί λόγοι που απομακρύνουν τον εκπαιδευτικό από το εργαστήριο όπως για παράδειγμα η έλλειψη χρόνου και υλικοτεχνικής υποδομής. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό καθώς οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στη Χημεία αποδίδονται και στην έλλειψη εργαστηριακής άσκησης. Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί είτε εκτελούν πειράματα επίδειξης είτε δεν πραγματοποιούν καθόλου. Τα εικονικά εργαστήρια προσφέρουν μια εναλλακτική λύση όπου προσομοιώνουν το περιβάλλον ενός πραγματικού εργαστηρίου. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μέσα στο εργαστήριο της πληροφορικής είτε σε αίθουσα που είναι εξοπλισμένη με διαδραστικό πίνακα (ΔΠ). Καθώς τα Γυμνάσια της Ελλάδας έχουν εξοπλιστεί σε ποσοστό 60% με ΔΠ, αποτελεί ένα πρόσφορο μέσο για την πραγματοποίηση ενός εικονικού πειράματος. Στην εργασία αυτή κατασκευάστηκε μια ψηφιακή εφαρμογή (ΨΕ) που ενσωματώνει εικονικά εργαστήρια καθώς και άλλα ψηφιακά αντικείμενα για τη διδακτική ενότητα «Οξέα-βάσεις» της Γ τάξης Γυμνασίου. Στη συνέχεια μελετήθηκε αν η συγκεκριμένη ΨΕ χρησιμοποιούμενη για τη διδασκαλία μέσω ΔΠ έχει τουλάχιστον την ίδια επίδραση στην επίδοση των μαθητών με τη διδασκαλία μέσω πειραμάτων επίδειξης και χρήσης του παραδοσιακού πίνακα. Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν 7 εκπαιδευτικοί σε ισάριθμα σχολεία και συμμετείχαν συνολικά 280 μαθητές. Κάθε εκπαιδευτικός έκανε μάθημα σε ένα τμήμα (ΠΟ) χρησιμοποιώντας την ΨΕ και σε ένα άλλο τμήμα (ΟΕ) μέσω εργαστηρίων επίδειξης και παραδοσιακού πίνακα. Η σύγκριση της επίδοσης των μαθητών των δύο τμημάτων πραγματοποιήθηκε μέσω τεστ κλειστού τύπου. Από τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων αναδείχθηκε ότι σε ορισμένα σχολεία οι μαθητές της ΠΟ είχαν υψηλότερη επίδοση από την ΟΕ, ενώ σε άλλα δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Συνεπώς, η διδασκαλία με τη χρήση της ΨΕ μέσω του ΔΠ μπορεί να έχει τουλάχιστον την ίδια επίδραση στην επίδοση των μαθητών με αυτή που έχει το εργαστήριο επίδειξης και ο παραδοσιακός πίνακας.